🦔 Odmiana Przez Przypadki Pies

Przypadki te wyrażane są w języku niemieckim poprzez mianownik lub przy użyciu odpowiednich przyimków. play Er ist mein Bruder. On jest moim bratem. play Ich werde Lehrerin. Będę nauczycielką. play Ich fahre mit dem Bus. Jadę autobusem. play Wir denken an die Eltern. Przykłady zastosowania wyrazu: portiernia. 1. Była to budowa waflami, portiernia bez szyb i. 2. Tu portiernia - rozległ się przyjemny. 3. znajdowała się także portiernia. Rosły szwajcar polerował. 4. synem Jah, ja jestem synem Jah. 3. dobre malze stwo - z synem w oknie. 4. zaminiles życie z synem na prywatne wakacje. 5. Jesteś moim synem i będziesz świecił. 6. wyjechała wówczas z synem do Bergen, tak. Oto bezpłatne ćwiczenia, dotyczące najbardziej problematycznych zagadnień: odmiany przez przypadki (Nominativ, Genitiv, Dativ, Akkusativ), końcówek przymiotników w odmianie, przedimków, czasów i prawidłowej odmiany czasowników, zaimków, przyimków, a także ćwiczenia z kolejności słów i wiele innych. Większość z nich to Odmień przez przypadki i liczby rzeczowniki: kolega, konwalia, pani, dziecko. Od kiedy pamiętam, w naszym domu mieszka jakiś pies. _____ Przyglądali się 14. tylko zawsze Kochaj Mnie! krzysztof tatarczuk - tylko dla. 15. nic mnie nie obchodzi. krzysztof napiorkowski - na ulicach. 16. nie zawsze można wierzyć. krzysztof myszkowski - ludziom nie. Więcej. Polski. Odmiana przez przypadki Ustaw w kolejności. autor: Meluapaniodpolskiego. Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Polski gramatyka. Odmiana przez przypadki przykład Połącz w pary. autor: Puszcza1. Klasa 4 Polski. odmiana przez przypadki Labirynt. autor: Tomkam011. Temat: Odmiana rzeczownika przez przypadki. 1.Wiesz już, co nazywa rzeczownik i na jakie pytania odpowiada? Nazywa: osoby, rośliny, zwierzęta, przedmioty i zjawiska. Odpowiada na pytanie: kto? co? A teraz przepisz temat do zeszytu. 2. Rzeczownik może przybrać różne formy w zdaniu (przypomnij sobie ćw. 4 ze str.202) i takie formy Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Pan, Pani - odmiana przez przypadki, liczba pojedyncza i mnoga - Odmiana rzeczownika przez przypadki - Odmiana Rzeczownika Przez Przypadki Polski Klasa 5. ibge. Odmiana rodzajnika przez przypadki to ważny temat w nauce języka niemieckigo. Jak już wiesz z poprzedniej lekcji o rodzajnikach, mamy w języku niemieckim trzy rodzaje rzeczowników: męski, żeński i nijaki. Czyli tak jak w języku w języku niemieckimJak odmieniać przez przypadki rodzajnik określonyOdmiana rodzajnika określonego w niemieckimPrzykładowe zdaniaJak odmieniać przez przypadki rodzajnik nieokreślonyOdmiana rodzajnika nieokreślonego w niemieckimPrzykładowe zdaniaOdmiana kein przy przypadkiPrzykładowe zdaniaDlaczego odmiana rodzajnków w niemieckim jest ważna?Podsumowanie odmiany rodzajnika przez przypadkiZobacz równieżI tak jak w polskim rzeczowniki odmieniają się przez przypadki. W języku niemieckim mamy cztery przypadki: Nominativ (Mianownik), Genitiv (Dopełniacz), Dativ (Celownik) i Akkusativ (Biernik).Nominativ (Mianownik) odpowiada na pytanie: kto? co?Genitiv (Dopełniacz) odpowiada na pytanie: czyj? czyje? czyja?Dativ (Celownik) odpowiada na pytanie: komu? czemu?Akkusativ (Biernik) odpowiada na pytanie: kogo? co?Przez przypadki odmieniają się jednak tylko rodzajniki rzeczownika, a sam rzeczownik pozostaje prawie zawsze taki sam. Inaczej mówiąc, jeśli zmienia się przypadek, to zmienia się rodzajnik przez jaki przypadek odmieniany jest dany rzeczownik, zależy głównie od stojącego przed nim czasownika lub przyimka. Bardzo często po niemieckich czasownikach będzie taki sam przypadek jak po czasownikach polskich, dzięki czemu możemy zadawać sobie po czasowniku poprostu pytania typu: kto?, co? lub kogo?, co? itd. Ale jednak są też wyjątki. Dokładnie po jakich czasownikach i przyimkach występuje dany przypadek poczytaj powyżej w poszczególnych odmieniać przez przypadki rodzajnik określonyWiem, że z początku odmiana rodzajników w języku niemieckim może wydawać się trudna, ale tak naprawdę wcale nie jest. Właściwie to musisz tylko nauczyć się tej tabelki poniżej, czyli odmiane rodzajnika określonego. Już tłumaczę dlaczego. Rodzajniki nieokreślone i przeczenie kein mają takie same końcówki jak rodzajniki określone, przez co łatwiej je zapamiętać. Ale wszystko po koleji, najpierw poniższa tabela 🙂Odmiana rodzajnika określonego w niemieckimRodzaj męskiRodzaj żeńskiRodzaj nijakiLiczba mnogaNominativder Manndie Fraudas Kinddie BücherGenitivdes Mannesder Fraudes Kindesder BücherDativdem Mannder Fraudem Kindden BüchernAkkusativden Manndie Fraudas Kinddie BücherZauważ, że Nominativ i Akkusativ odmieniają się prawie tak samo, z wyjątkiem rodzaju męskiego, gdzie der zamienia się na den. W Genitivie rodzajniki tak jakby przeplatają sie „des, der, des, der„. A rodzaj męski i nijaki są w Dativie i Genitive takie same, mianowicie des i dem. I oczywiście rodzaj żeński i liczba mnoga są również prawie takie same, z wyjątkiem Dativ, gdzie liczba mnoga zmienia się na den a rodzaj żeński na również, że przy Genitiv dodajemy do rzeczownika końcówke „-s” lub „-es”. Końcówkę „-es” bedą miały rzeczowniki jednosylabowe jak der Mann (mężczyzna) lub rzeczowniki kończące się na literę -z, -tz lub -ss/ß, jak na przykład das Streichholz (zapałka).W Dativie dodajemy natomiast w liczbie mnogiej zawsze końcówkę „-n”. Ale uwaga, jeśli rzeczownik w liczbie mnogiej kończy się na „-n” lub „-s”, to wtedy nie otrzymuję on dodatkowej zdaniaDas ist der Bus – To jest (kto?co?) autobusIch sehe den Bus. Der Bus kommt jetzt – Widzę (kogo?co?) autobus. (kto?co?) Autobus jedzie terazIch fahre mit dem Bus – Jadę autobusem (przyimek mit łączy się zawsze z Dativ)Das Haus ist sehr schön – (kto?co?) Ten dom jest bardzo ładnyAnna kauft die Tasche – Anna kupuję (kogo?co?) torebkęDie Tasche der Frau ist groß – Torebka (czyja?) tej kobiety jest dużaJak odmieniać przez przypadki rodzajnik nieokreślonyJak wspomniałam powyżej, rodzaniki nieokreślone mają takie same końcówki jak określone, przez co łatwiej jest je zapamiętać, jeśli umiesz już pierwszą tabelę. Łatwiej jest również, ponieważ w rodzajnikach nieokreślonych nie ma liczby mnogiej 🙂Odmiana rodzajnika nieokreślonego w niemieckimRodzaj męskiRodzaj żeńskiRodzaj nijakiLiczba mnogaNominativein Manneine Frauein Kind– BücherGenitiveines Manneseiner Fraueines Kindes– BücherDativeinem Manneiner Fraueinem Kind– BüchernAkkusativeinen Manneine Frauein Kind– BücherPrzykładowe zdaniaDas ist ein Hund – To jest (kto?co?) piesIch kaufe einen Hund – Kupuję (kogo?co?) psaDas ist eine Frau – To jest (kto?co?) kobietaSie sieht eine Frau – Ona widzi (kogo?co?) kobietęEr geht mit einer Frau – On idzie z kobietą (mit łączy się zawsze z Dativ)Sie ist die Tochter eines Lehrers – Ona jest córką (czyją?) jakiegoś nauczycielaDie Frau hat einen Sohn – (kto?co?) Ta kobieta ma (kogo?co?) synaOdmiana kein przy przypadkiPrzeczenie kein działa w tym wypadku jak rodzajnik i odmienia się podobnie jak rodzajniki nieokreślone w liczbie pojedyńczej i określone w liczbie mnogiej. O tym jak i kiedy używa się kein przeczytaj w lekcji o przeczeniach w języku męskiRodzaj żeńskiRodzaj nijakiLiczba mnogaNominativkein Mannkeine Fraukein Kindkeine BücherGenitivkeines Manneskeiner Fraukeines Kindeskeiner BücherDativkeinem Mannkeiner Fraukeinem Kindkeinen BüchernAkkusativkeinen Mannkeine Fraukein Kindkeine BücherPrzykładowe zdaniaIch habe keine Tasche – nie mam (kogo?co?) torebkiSie hat kein Geld – Ona nie ma (kogo?co?) pieniędzyWir kaufen keinen Hund – My nie kupujemy (kogo?co?) psaJulia liest kein Buch – Julia nie czyta (kogo?co?) książkęDlaczego odmiana rodzajnków w niemieckim jest ważna?Rodzajniki pomagają nam nie tylko określić rodzaj rzeczownika, ale również w jakim przypadku ten rzeczownik jest odmieniony. Inaczej pisząc, dzięki rodzajnikom możęmy odmieniać rzeczowniki przez przypadki, co jest bardzo ważne by budować poprawnie sobie, żę układamy zdania bez odmiany rzeczowników przez przypadki. Brzmiały by one mniej więcej tak:Ich habe Hund und Katze – Mam pies i kotIch kaufe Buch – Kupuję książkaTo brzmi trochę śmiesznie 🙂Z tego powodu właśnie rodzajniki są tak ważne w języku niemieckim. Jeśli mówimy bez rodzajników, to porozumiewamy się trochę tak jak „kali jeść, kali pić”. Nie wszystkim to przeszkadza, ponieważ niektórym zależ by się dogadać, a nie koniecznie mówić poprawnie. I to też jest w porządku. Jednak jeśli chcesz się porozumiewać w języku niemieckim poprawnie, to nie ominie Cię temat rodzajników. Im szybciej przestaniesz się ich bać, tym lepiej dla Ciebie. W końcu odmiana rodzajnika w niemieckim nie jest aż tak straszna 🙂 Poprawne zdania to:Ich kaufe ein Buch – Kupuje (kogo?co?) książkęIch habe einen Hund und eine Katze – mam (kogo?co?) psa i kotaPodsumowanie odmiany rodzajnika przez przypadkiW języku niemieckim występują cztery przypadki: Nominativ (kto?co?), Genitiv (czyj?), Dativ (komu?czemu?) i Akkusativ (kogo?co?)Przez przypadki odmieniają się tylko rodzajniki rzeczownika, a sam rzeczownik pozostaje prawie zawsze taki rodzajników określonych i nieokreślonych są bardzo podobne. Odmienione rodzajniki nieokreślone mają takie same końcówki co rodzajniki kein działa jak rodzajnik i odmienia się podobnie jak rodzajniki nieokreślone w liczbie pojedyńczej i określone w liczbie mnogiejTeraz poćwicz trochę ten materiał i najlepiej ułóż kilka zdań, by sprawdzić czy dobrze zrozumiałeś/-aś temat. Jeśli masz jakieś pytania, to chętnie odpowiem 🙂 Przez przypadki w języku polskim odmieniają się rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki i imiesłowy przymiotnikowe. Nie jest to zadanie proste. Wielu uczniów ma ma problem z odmianą przez przypadki. Na szczęście istnieje kilka sposobów, by szybko nauczyć się deklinacji. Jak wygląda odmiana przez przypadki rzeczownika? Na jakie pytania odpowiadają przypadki? Zobacz film: "Wysokie oceny za wszelką cenę" spis treści 1. Czym są przypadki? 2. Przypadki - odmiana 3. Przypadki - pytania 4. Kilka zasad dotyczących odmiany przez przypadki 5. Jak przez przypadki odmieniamy nazwiska? 6. Odmiana przez przypadki - przykłady 7. Odmiana przez przypadki online rozwiń 1. Czym są przypadki? Pod pojęciem deklinacji ukrywa się odmiana przez przypadki. Końcówka to zmieniająca się końcowa część wyrazu. Z kolei część wyrazu pozostającego po odrzuceniu końcówki nazywa się tematem. Tematy odmieniających się wyrazów występują często w obocznych postaciach. Co to oznacza? Oboczności tematów polegają na wymianach samogłosek i spółgłosek, np. pies : ps-a, szkoła : szkol-e : szkół. 2. Przypadki - odmiana Mianownik; Dopełniacz; Celownik; Biernik; Narzędnik; Miejscownik; Wołacz; Mianownik najczęściej oznacza podmiot. W języku polskim to najczęściej używany przypadek. Drugi jest dopełniacz, który ma funkcję posesywną. Z kolei najrzadziej używanym przypadkiem jest celownik. Zwykle oznacza on dopełnienie dalsze. Biernik występuje w trzech postaciach: jest równy dopełniaczowi, np. widzę psa; przyjmuje osobną formę z końcówką –ę, np. widzę gospodynię, widzę poetę; jest równy mianownikowi, np. widzę pola, drzewa, myszy. W połączeniach z przyimkami występuje narzędnik. Może również być samodzielnym określeniem sposobu, czasu czy narzędzia, np. jeść widelcem, dopełnieniem bliższym, np. pracować nocami lub pełnić funkcję orzecznika, np. jest marynarzem. Nigdy sam nie występuje miejscownik. Funkcjonuje jedynie w połączeniu z przyimkami. Ciekawym przypadkiem jest wołacz, który służy do wyrażania bezpośrednich zwrotów do adresata. Nie jest bezpośrednią częścią zdania. Forma wołacza w niektórych sytuacjach jest równa mianownikowi. Dotyczy to przymiotników i rzeczowników o odmianie przymiotnikowej, liczby mnogiej oraz rzeczowników rodzaju nijakiego. 3. Przypadki - pytania Na jakie pytania opowiadają poszczególne przypadki? Mianownik: kto? co? Dopełniacz: kogo? czego? Celownik: komu? czemu? Biernik: kogo? co? Narzędnik: kim? czym? Miejscownik: o kim? o czym? Wołacz: o! 4. Kilka zasad dotyczących odmiany przez przypadki Rzeczowniki różnych rodzajów gramatycznych mają najczęściej różne końcówki w tych samych przypadkach, np.: M lp. r. męski: chłop M lp. r. żeński: wod-a M lp. r. nijaki: okn-o D lp. r. męski: chłop-a D lp. r. żeński: wod-y D lp. r. nijaki: okn-a B. lp. r. męski: chłop-a B lp. r. żeński: wod-ę B lp. r. nijaki: okn-o Msc. lp. r. męski: chłopi-e Msc lp. r. żeński: wodzi-e Msc lp. r. nijaki: okni-e Niekiedy również rzeczowniki tego samego rodzaju mają różne końcówki w tym samym przypadku, np. chłop-a, koni-a w bierniku liczby pojedynczej, chłopi-e, uczni-u w miejscowniku liczby pojedynczej rzeczowników rodzaju męskiego. Jest to uzależnione od kilku czynników, od zakończenia tematu, znaczenia oraz budowy odmienianego wyrazu. Warto zapamiętać regułę: Rzeczowniki żywotne rodzaju męskiego mają w liczbie pojedynczej biernik równy dopełniaczowi, a nieżywotne – równy mianownikowi, np. Kupiłem dom. Kupiłem psa. 5. Jak przez przypadki odmieniamy nazwiska? Nazwiska polskie, a także obce, które można podporządkować polskim wzorom deklinacyjnym, odmieniają się. Nazwiska polskie zakończone na -ski (-ska), -cki, (-cka), -dzki (-dzka) mają odmianę przymiotnikową, podobnie jak nazwiska męskie obcego pochodzenia zakończone na –y, -i, np. Batory (Batorego, Batoremu, Batorym). Tylko w mianowniku liczby mnogiej przyjmują one rzeczownikową końcówkę -owie (Batorowie). Nazwiska męskie zakończone na spółgłoskę odmieniają się tak jak rzeczowniki pospolite o tym samym zakończeniu, np. Nowak, Nowaka, Nowakowi. Nazwiska typu Marzec, Kwiecień, podobnie jak rzeczowniki pospolite o tym samym brzmieniu, mają w przypadkach zależnych liczby pojedynczej i w mianowniku liczby mnogiej temat oboczny bez e, np. Kwiecień, Kwietniowi, Kwietniowie. 6. Odmiana przez przypadki - przykłady Oto dwie przykładowe odmiany przez przypadki rzeczownika: Mianownik: smok; Dopełniacz: smoka; Celownik: smokowi; Biernik: smoka; Narzędnik: smokiem; Miejscownik: smoku; Wołacz: smoku! Mianownik: kołyska; Dopełniacz: kołyski; Celownik: kołysce; Biernik: kołyskę; Narzędnik: kołyską; Miejscownik: kołysce; Wołacz: kołysko! 7. Odmiana przez przypadki online W Internecie można znaleźć strony, na których odmienimy przez przypadki każdy wyraz w języku polskim. Narzędzie to może być niezwykle pomocne np. gdy piszemy wypracowanie do szkoły i nie chcemy popełniać błędów. polecamy W tej lekcji dowiesz się, jakie zaimki dzierżawcze występują w języku niemieckim oraz jak odmieniają się przez przypadki. Na końcu czeka na ciebie kilka interaktywnych nauczyć się więcej? Ta lekcja jest częścią kursu: Gramatyka B1/B2 . Spis treści1 Co to są zaimki dzierżawcze?2 Zaimki dzierżawcze niemiecki (tabela)3 Jak odmieniają się zaimki dzierżawcze przez przypadki? Odmiana zaimków dzierżawczych (Possesivartikel)4 Jaka jest różnica między Possesivartikel czy Possesivpronomen? Odmiana zaimków dzierżawczych (Possesivpronomen)5 Zaimki dzierżawcze niemiecki: najważniejsze informacje w pigułce6 Zaimki dzierżawcze niemiecki: poćwicz online!7 Wasze najczęściej zadawane pytania o zaimki dzierżawcze Co to są zaimki dzierżawcze? Zaimki dzierżawcze to np. mój, twój, jego – wyrażają one przynależność czegoś do kogoś. Dzięki zaimkom dzierżawczym możesz wyrazić przynależność, czyli powiedzieć, że coś do kogoś należy: W języku niemieckim każda osoba ma swój zaimek dzierżawczy: infoW języku niemieckim nie ma wielofunkcyjnego słowa „swoje”. Każda osoba ma swój zaimek dzierżawczy. Jak odmieniają się zaimki dzierżawcze przez przypadki? Zaimki dzierżawcze deklinują się przez przypadki. To znaczy, że do formy podstawowej z tabeli wyżej dodawana jest jakaś końcówka. Pewnie cię zaskoczę – ale już znasz te końcówki. Odmiana zaimków dzierżawczych (Possesivartikel) Tabela poniżej przedstawia odmianę zaimka dzierżawczego „mein”. Wszystkie inne zaimki dzierżawcze (dein, sein, ihr, unser, euer, ihr) deklinują się według tego samego systemu, czyli dodaje się te same końcówki: Po co w tabeli są rodzaje (męski, żeński, nijaki)? To rodzaj tego, co jest nasze, do nas należy („meine Katze„). Właśnie ten rzeczownik wpływa na to, jaką końcówkę dodasz do twojego zaimka dzierżawczego podczas odmiany. Te trzy cechy tego rzeczownika wpływają na końcówkę w zaimku dzierżawczym: rodzaj (męski „der”, żeński „die” lub nijaki „das) liczbę (pojedyncza lub mnoga) przypadek (Nominativ, Genitiv, Dativ, Akkusativ) A który zaimek dzierżawczy wybrać? Wybór zależy od tego, kto jest „właścicielem”. Spójrz na poniższy przykład z mojej książki , w którym właścicielem kota jest „Ania”: Ania to trzecia osoba, rodzaj żeński, liczba pojedyncza, a zatem zaimek osobowym dla Ani jest”sie”. Zaimkiem dzierżawczym od „sie” jest „ihr” (patrz pierwsza tabela) A na końcówkę zaimka dzierżawczego jak widzisz, wpływa rzeczownik zaraz za nim. Czyli to, co należy w tym konkretnym przypadku do Ani. A zatem kot, który jest rodzaju żeńskiego (die), w liczbie pojedynczej, w przypadku Nominativ. Stąd zaimek dzierżawczy ma końcówkę „-e”. Podsumowując : Jak wyrażamy przynależność, to musi być i własność i właściciel: To, jaki zaimek wybierzesz (mein, dein, ihr) zależy od tego , kto jest właścicielem – Ania jest właścicielem, czyli „ona”, zaimek od „ona” to „jej” (ihr) To, jaką końcówkę dodasz do zaimka (meine, meinen, meinem) zależy od tego, jakiego rodzaju , w jakiej liczbie i jakim przypadku, jest ta własność – „kot” w tym przypadku, czyli „die Katze” Więcej przykładów: „Maria trinkt Milch mit ihrer Katze.” („Katze” jest rodzaju żeńskiego, w liczbie pojedynczej i w przypadku Dativ. Stąd zaimek dzierżawczy ma końcówkę „-er”) „Ihre Tochter ist sechs Jahre alt.” („Tochter” jest rodzaju żeńskiego „die”, w liczbie pojedynczej i w przypadku Nominativ. Stąd zaimek dzierżawczy „ihr” ma końcówkę „-e”) „Gib mir bitte meinen Stift” („Stift” jest rodzaju męskiego „der”, w liczbie pojedynczej i w przypadku Akkusativ. Stąd zaimek dzierżawczy „mein” ma końcówkę „-en”) „Ich spaziere mit meinem Hund”. („Hund” jest rodzaju męskiego „der”, w liczbie pojedynczej i w przypadku Dativ. Stąd zaimek dzierżawczy „mein” ma końcówkę „-em”) uwagaZaimek dzierżawczy „euer” traci „e” jak tylko dodamy do niego jakąś końcówkę. Jaka jest różnica między Possesivartikel czy Possesivpronomen? Jeśli za zaimkiem dzierżawczym jest rzeczownik, wtedy jest to Possesivartikel. „Wem gehört der Stift?” – „Das ist mein Stift.” „Wem gehört der Stift?” – „Das ist meiner.” Jeśli za zaimkiem dzierżawczym nie ma rzeczownika, to jest to Possesivpronomen. Zaimek dzierżawczy zastępuje wtedy rzeczownik. Ta różnica jest ważna, ponieważ wynikają z niej różnice w deklinacji w Nominativie (mianowniku) i Akkusativie (bierniku). Spójrz sam: Odmiana zaimków dzierżawczych (Possesivpronomen) Podsumowując: Possesivpronomen dostają takie same końcówki jak Possesivartikel, a końcówki różnią się jedynie w Nominativie i Akkusativie . Possesivpronomen zastępują w zdaniu rzeczownik. Na przykład: „Wem gehört der Ball?” – „Das ist meiner” („Ball” jest rodzaju męskiego „der”, w liczbie pojedynczej i w mianowniku, stąd zaimek dzierżawczy „mein” ma końcówkę „-er”) „Kannst du mir den Stift geben?” – „Ich kann meinen nicht finden.” („Stift” jest rodzaju męskiego „der”, w liczbie pojedynczej i w Akkusativie, stąd zaimek dzierżawczy „mein” ma końcówkę „-en”) Jakie zaimki w niemieckim mogą Ci się jeszcze przydać? Z pewnością zaimki wskazujące – kliknij tu, by je poznać. Zaimki dzierżawcze niemiecki: najważniejsze informacje w pigułce Zaimki dzierżawcze wyrażają przynależność Zaimki dzierżawcze w niemieckim deklinują się. Odmieniając się przez przypadki dostają określone końcówki, które są identyczne, jak te z odmiany rodzajnika określonego Zaimki dzierżawcze mogą albo występować przed rzeczownikiem (Possesivartikel), albo mogą zastępować rzeczownik (Possesivpronomen). Z tego podziału wynikają różnice w deklinacji w Nominativie i Akkusativie Possesivpronomen dostają takie same końcówki jak Possesivartikel, a końcówki różnią się jedynie w Nominativie i Akkusativie . Possesivpronomen zastępują w zdaniu rzeczownik. Zaimki dzierżawcze niemiecki: poćwicz online! Chcesz rozwiązać kilka ćwiczeń na zaimki dzierżawcze? Tutaj znajdziesz kilka interaktywnych ćwiczeń na zaimki dzierżawcze w języku niemieckim. Wasze najczęściej zadawane pytania o zaimki dzierżawcze Co to są zaimki dzierżawcze niemiecki? Zaimki dzierżawcze to takie słowa jak “mój”, “twój”, “jej” i tak dalej. Każda osoba w języku niemieckim ma swój zaimek dzierżawczy (mein, dein, ihr, sein, unser, euer, Ihr/ihr). Jak stosować zaimki dzierżawcze niemiecki? Zaimki dzierżawcze wyrażają przynależność. W zależności kto jest właścicielem, taki wybierzesz zaimek (każda osoba ma swój zaimek, na przykład “mój” to “mein”. Do tego zaimka dodajesz końcówkę, ponieważ zaimki dzierżawcze odmieniają się przez przypadki. Są to takie same końcówki, jakie dostaje rodzajnik określony przy odmianie. Jak odmieniają się zaimki dzierżawcze w niemieckim? Każda osoba ma swój zaimek dzierżawczy (mój=mein, twój=dein itp.). Te podstawowe formy dostają różne końcówki, w zależności od tego jaki rodzaj, przypadek i liczbę ma to, co do tej osoby “przynależy”. (7 votes, average: 4,57 out of 5)Loading...

odmiana przez przypadki pies